HerbertnaWay

Psychology keeps trying to vindicate human nature. History keeps undermining the effort"
Mason Cooley

Mijn excuses, de layout van deze website is voorlopig naar de knoppen.
Latere rechtzetting volgt

test test om guestbook actief en open te houden

We zoeken houvast in

'spirituele' concepten en methoden.

Maar dát wat houvast zoekt,

is niet wat je werkelijk bent.

Het is het denkbeeldige ikje.

Wat je écht bent hoeft zich

nergens aan vast te houden.

Erik van Zuydam

test test test

Iedereen metgoede bedoelingen is welkom om hier te posten

Wat als je het kompas mist van uw emoties bij het vormgeven van jouw leven?

Emoties zijn dat dingen? Ik heb een enorm visueel geheugen. Wat ik onthoud, heeft veelal geen emotionele betekenis voor mij, veel heeft dezelfde non-waarde, veel is voor mij van gelijk gewicht.Mijn levenservaring lijkt te bestaan uit levendige aparte momenten die geen verband houden met elkaar of met mij en dus veel continuitiet en ontwikkeling missen.
Daardoor komt genieten veelal op de achtergrond te staan. Bewondering bestaat er wel, zelf favoritiseren veelal en denken dat je nooit genoeg weet.Angst voor afwijzing: ben ik wel goed genoeg? De overgave is groot om iets te kunnen bereiken.

The feeling of like starts from the ear.
But the feeling of love starts from the eye.

So if you stop liking a person you used to
like, all you need to do is cover your ears.
But if you try to close your eyes, love turns
into a drop of tear and remains in your heart
forever

Difference between the one
you like
and the one you love

In front of the person you like, your heart
beats faster
But in front of the person you love, you get
happy.

In front of the person you love, winter seems
like spring.
But in front of the person you like, winter is
just beautiful winter.

If you look into the eyes of the one you like,
you blush.
But if you look into the eyes of the one you
love, you smile.

In front of the person you like, you can't say
everything on your mind.
But in front of the person you love, you can.

In front of the person you like, you tend to get
shy.
But in front of the person you love, you can
show your own self.

You can't look straight into the eyes of the
one you like.
But you can always smile and stare into the
eyes of the one you love.

When the one you like is crying, you end
up comforting.
But when the one you love is crying, you cry
with
them.

Zoude keuze van een relatievorm te maken hebben met sociaal-economische factoren en met overleven te maken kunnen hebben????
Terwijl in de dagelijkse praktijk vooral emotionele factoren een rol lijken te spele als er sprake is van een derde die de monogame relatie bedreigt: jaloezie, verlatingsangst, schuld zijn gevoelens de vaak worden genoemd. Mannen die veel investeren in hun nageslacht om overleving van hun genen te waarborgen hebben veelal een sterke neiging tot jaloezie. In chimpansee-groepen , waar iedere man de mogelijke vader van ieder willekeurig kind is, speelt jaloezie veel minder, evenals in culturen waar mannen nauwelijks bijdragen aan de verzorging van kinderen.
We kennen namelijk allemaal de driehoeksverhouding uit onze jeugd. Die va vader, moeder en kind. De derde zorgt voor relativering en het doorbreken van polarisaties en vernauwing. Dat zou in relaties tussen meerdere volwassenen ook kunnen bijdragen aan ieders ontwikkeling.

Of wel, en dan ben ik niet echt.
Het vreemde blijft. het vreemde blijft je begeleiden, schijn je niet te kunnen bestrijden, schijnt je bij elke trap één zwerfstasprong voor te zijn. (Judith Herzberg)

ALS PIJN
Als pijn te erg wordt schijn je
uit jezelf te kunnen stappen, te
kijken hoe ik daar lijdt, terwijl
je zelf op afstand blijft. Te erg
wil zeggen: dit is geen werkelijkheid.
Of wel, en dan ben ik niet echt.
Onechtheid blijft. Onechtheid
schijn je te bestrijden, schijn je
te kunnen bestrijden, met
zwerfkatterigheid.

Als geldgebrek te erg wordt schijn je
uit jezelf te kunnen stappen, te
kijken hoe je op straat slaapt,terwijl je zelf in een hotel verblijft.
Die straat blijft. Te arm
wil zeggen: dit is geen werkelijkheid.
Of wel, en dat ben ik niet echt.
Onthecting blijft. Onttrekt zich
onderdak aan je, schijn je
geen huis te willen, wil
zwerfkatterigheid.

Als knal te hard is schijn je
uit jezelf te kunnen stappen,te
kijken hoe je sterft, terwijl
je zelf, vreemd,in veiligheid.
Het vreemde blijft. Sterven
wil zeggen: dit is geen werkelijkheid.

Ze zijn met zijn tweeën, maar toch één. Ze noemen elkaar ook "mijn betere helft". Ze hebben kleintjes, die twee kleine gedachtetjes, die nog moeten groeien. Die kleintjes maken me een drukte!Toen ik onlangs in mijn diepzinnigheid vader en zijn knechts het maalwerk in mijn borst liet nakijken -ik wilde weten wat er aan de hand was,want er was vanbinnen iets aan de hand, en je moet je hand in je eigen boezem steken- toen maakten de kleintjes een verschrikkelijk kabaal en dat is geen gehoor als je, zoals ik, hoog op de heuvel staat. Je moet niet vergeten dat je in het volle licht staat.Je goede naam is ook ee soort licht.Maar wat ik wilde zeggen:dat was een vreseijk kabaal dat die kleintjes maakten.De kleinste vloofg recht naar mijn hoed en zong dat het kietelde.Kleine gedachten kunnen groeien, dat heb ik gemerkt.Van buiten komen er ook gedachten, maar die zijn niet van de familie, want ik zie ze niet, hoever ik ook kijk. Ik zie alleen mezelf.
Maar de huizen zonder wieken, waar

Ik ben een denkend wezen en zo welgeschapen dat het een lust is.Ik heb een goed maalwerk in mijn binnenste, ik heb vier wieken en die zitten aan mijn hoofd, net onder mijn hoed.De vogels hebben er maar twee en die moeten ze op hun rug dragen.Ik ben Hollander van geboorte en dat zie je aan mijn vorm.een vliegende Hollander, endie wordt als bovennatuurlijk beschouwd, dat weet ik, maar ik ben heel natuurlijk.Ik heb een gaandrij om mijn middelen een woning in mijn rok.Daar wonen mijn gedachten. Mijn sterkste gedachte, degene die regeert, wordt door de andere gedachten "de man van de molen" genoemd. Die weet wat hij wil, die is hoog boven meel en grutjes verheven, maar hij heeft wel een gelijkeen die noemen ze "moeder, de vrouw". Die is het hart, die loopt niet onthand rond.Die weet ook wat ze wil en wat ze kan.Die is zacht als een zuchtje wind en sterk als de storm. Ze weet met zachtheid haar zin te krijgen. Zij is het zachte deel van mijn gedachten, vader het harde.Ze zijn met zijn tweeën

Experimentje voor twee personen

Ga bij elkaar zitten, verdeel de rollen: een spreker en een luisteraar. Als jede rol van spreker hebt, dan zeg je: 'Een sprookje is een verbaal beeld.'De luisteraar wordt zich gewaar wat deze woorden tot leven roepen en deelt dit gewaarzijn.
Daarna zeg je het zinnetje: ' Er was eens...' en weer wordt de luisteraar zich gewaar wat deze woorden hem/haar doen.Ook dit gewaarzijn wordt gedeeld.
Vervolgens ga je samen betekenis geven aan verschillende gewaarwordingen.
Let erop dat er geen discussie ontstaat. Gebruik je vermogen om te verstaan en te begrijpen.

Er was eens...
Een sprookje van Hans Christian Andersen over denken ( Andersen, 1992)

DE WINDMOLEN
ER was eens een windmolen op een heuvel.Hij zag er trots uit en hij voelde zich trots:'Ik ben helemaal niet trots',zei hij. 'Maar ik ben zeer verlicht, van binnen en van buiten. Bovendien heb ik stearinelichtjes, een traanlampje en een waspit. Ik mag wel zeggen dat ik behoorlijk verlicht ben.

De trainer spreekt me erop aan en vraagt om te vertellen wat er met mij gebeurt. Ik voel boosheid en het verlangen om mijn neurotisch patroon te doorbreken.Ik ben bang dat, als ik dit uitspreek, ik begin te huilen en dat ik niet meer stoppen kan. Ik wil niet in een tranenzee terechtkomen.Ik voel me nu ongelooflijk lullig.Hier zit ik dan , helemaal vast in mijn bedenksels. De trainer is een vrouw die mijn vertrouwen heeft, ik waag het erop.Ik kijk haar aan, vertel wat er gebeurt en dat ik bang ben om in een zee van tranen terecht te komen.En ja hoor, de tranen beginnen te stromen terwijl ik woorden uitspreek.
En plotseling, als een lichtstraal, springt daar een kind van het denken te voorschijn! Een groepsgenoot reageert met humor en ze zegt: ' Dan gaan we toch lekker met zijn allen zwemmen'
Haar humor tilt me uit de tranenzee, die achteraf maar ee plasje bleek te zijn, ik schiet in de lach en ik voel me weer berbonden met de groep.

Dit denken is van gevoel doortrokke en daardoor subjectief.

Humor

We hebben kennis gemaakt met het begin van het denken door een blokkade in de buitenwereld, de vader, en een blokkade in de binnenwereld, de moeder. Hebben deze ouders ook kideren?
Is er in het denken ook iets spontaans, lichts, huppelends, iets wat snel of juist stil is, wat lawaai kan produceren, wat zingt en vrolijk kan zijn en bij tijd en wijle drammerig, lastig en schckerend is? Iets wat nog niet van volwassen ernst is doordrongen en wat nog een eigen authentieke logica heeft? Deze kwaliteiten zijn van toepassing op zowel kinderen als humor. Daarom noem ik de humor 'het kind van het denken'.
Een praktijkvoorbeeld van de schriver:

Tijdens een groepsbijeenkomst is het thema samenwerking. We delen met elkaar ervaringen en iemand een vraag die mij in verwarring brengt. Mijn neurotisch patroon wordt direct actief.Ik voel me gekwetst en boos en het komt niet bij me op om ook maar iets in de groep te delen.

tijdens het hanteren van werktuigen.Dit is een objectiverende manier van denken. Het denken heeft ook een moeder en daar verwijst Levinas naar.Volgens hem is er een verstoring nodig om tot denken te komen.Hij fundeert het denken op een ethische blokkade; niet een wat , maar een wie.Deze blokkade wordt zichtbaar in het verschijnsel schaamte.Schaamte is volgens Levinas: in een confrontatie met een ander op een pijnlijke wijze geconfronteerd worden met jezelf, maar weet hebben van jezelf, jezelf zien omdat je niet meer met jezelf samenvalt.Door de afstand die er ontstaat, ga je ineens kritisch over jezelf nadenken. Schaamte duidt op een plotseling vermogen tot kritisch nadenken, dankzij de kritiek van een ander die wordt ingebracht als een ethische kritiek (Key,1993) Deze opwekking tot denken is gerelateerd aan de ethiek, die het vermogen tot moreel oordele, uitdrukt en aan een innerlijke beleving. Het is daarom dat de schrijver de ethiek ' de moeder van het denken' noemt. Dit denken